ur. w 1976 roku w Przemyślu, obecnie student uzupełniających studiów
magisterskich na A.S.P. w Poznaniu, autor kilkunastu wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą.

We współczesnym świecie, gdzie technika pozwala generować nowe, dotąd nieznane rzeczywistości, a powstałe obrazy nie muszą mieć żadnych punktów odniesień, przed fotografią stoi trudne zadanie.
Z jednej bowiem strony współczesna fotografia musi szukać współzależności między nowymi nośnikami wizji, z drugiej zaś poszukiwać własnej autonomii.
Od kilku lat można zaobserwować odradzający się nurt fotografii otworkowej, będącej jedną z dróg w poszukiwaniu właściwości fotografii, częstokroć ujawniającej jej stany graniczne.
Oto małe światłoszczelne pudełko z dziurką, poprzez którą wpuszczam do środka obraz.
Najbardziej prymitywny aparat, wszakże znane są starożytności zjawiska zachodzące w camera obscura. Znał je Platon formułując swoją teorię o świecie idei, musieli je znać ludzie pierwotni, którzy obserwowali w jaskiniach dziwne, obrócone obrazy do góry nogami obrazy.
Wybierając jako medium kamerę otworkową, chcę powrócić do pierwotnej formy obrazu, jedyne co się zmieniło, to fakt pojawienia się materiałów światłoczułych, dzięki którym mogę zarejestrować te obrazy idee.
Chodząc z tymi pudełkami wpuszczam światło w pułapkę ciemni optycznej, stając się pierwotnym łowcą.
Być może w ten sposób znajdę ukojenie, w tym na wskroś zdygitalizowanym świecie.