Urodzony w 1949 roku we Wrześni. Dr fotografii (od 2001), wykładowca, krytyk, członek ZPAF. Absolwent Wyższego Studium Fotografii w Warszawie (1985-89) i ASP w Poznaniu - Wydziału Komunikacji Multimedialnej (1999-2001). Autor książek "Łowcy obrazów. Szkice z historii fotografii" (Warszawa 1998), "Świadomość kadru. Szkice z estetyki fotografii" (Września 2003) i "Odwzajemnione spojrzenie. O fotografii otworkowej" (Wrocław 2004). W latach 1985-1996 pracował jako główny specjalista do spraw fotografii w Centrum Animacji Kultury w Warszawie. Od 1996 pracuje jako wolny fotograf i wykładowca. W latach 2000-2004 redaktor naczelny "Kwartalnika Fotografia", autor licznych tekstów nt. fotografii, drukowanych w wielu pismach o sztuce (m.in. "Fotografia", "6x9", Exit). Animator życia fotograficznego, w tym organizator sympozjów i wystaw (np. FOTOGRAFIA WYOBRANI, Warszawa,1991).

Debiutował w 1978 roku wystawą ULE (Dzielnicowy Dom Kultury Wola, Warszawa). W 1982 roku na ekspozycji PODWÓRKO 1951-81 w dokumentalno-kreacyjny sposób przedstawił prace poświęcone miejscu urodzenia. Kolejna ekspozycja PUNK miała już miejsce w ważnej dla lat 80. galerii "Hybrydy" w Warszawie. Tomaszczuk z dużą reportażową przenikliwością przedstawił na niej w trochę idylliczny sposób życie subkultury młodzieżowej. Od końca lat 80. i w latach 90. często pokazywał swe prace na prezentacjach organizowanych przez Małą Galerię ZPAF-CSW w Warszawie i przez Galerię "FF" w Łodzi. W 1988 roku na wystawie HOMMAGE A` ANDY, HOMMAGE - G.T. (Mała Galeria ZPAF-CSW) w pracach w technice serigrafii (nadruki na codzienne, banalne w swej warstwie ideowej ówczesne gazety) odwoływał się do roli kulturotwórczej gwiazdy amerykańskiego pop-artu, a jednocześnie, co stało się typowym zabiegiem w jego twórczości, posłużył się wizerunkami członków swej rodziny, w tym przypadku żony - Grażyny. Wystawa poruszała problem roli kobiety w PRL-owskiej rzeczywistości.

Tomaszczuk w latach 90. brał udział m.in. w prestiżowej wystawie L'ANNÉE DE L'EST w Musée Elysée w Lozannie, w wystawie KONSTELACJA. WYSTAWA FOTOGRAFII POLSKIEJ (Galeria FF, 1993/4), KONSTELACJA II (Ludwig-Maxmilians-Unversität, Galerie im Rathauskeller w Monachium, 1995), FOTOGRAFIA 97 (Pałac Sztuki, Kraków), PEJZAŻ KOŃCA WIEKU (Centrum Kultury Zamek, 2000). W 2000 roku miała miejsce retrospektywna ekspozycja jego prac pt. ZAKRES WIDZENIA zorganizowana w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie. Na początku XXI wieku zaczął tworzyć nowe kolorowe realizacje, które zaprezentowane zostały na wystawie WOKÓŁ DEKADY. FOTOGRAFIA POLSKA LAT 90. (2002) i na wystawie indywidualnej SWEET POLSKA. OBRAZY ZNALEZIONE NA ULICY w Galerii Awangarda, BWA Wrocław. Odwołują się one do jego wcześniejszej twórczości z przełomu lat 80/90. a także do twórczości Kanadyjczyka Roberta Walkera, którego wystawa pokazywana była na początku XX w. w kilku miastach Polski. Zdjęcia Tomaszczuka przedstawiają fragmenty-wycinki polskiej rzeczywistości, w której jak w tyglu mieszają się wyobrażenia z kręgu kultury niskiej z architekturą, pomnikami - słowem z rzeczywistością (portrety) w kolorowych, świadomie malarskich pracach. Jednocześnie świadomie ocierają się one o kategorię kiczu. Mają one jednak status autonomicznych realizacji z silnie zaznaczoną kolorystyką, będących ironicznym komentarzem do polskiej rzeczywistości z początku XXI wieku. W podobnym, choć bardziej dokumentalnym stylu wykonywał w tym czasie swe rejestracje Jerzy Lewczyński, do idei którego również odnosi się cykl Tomaszczuka.

Wartość prac Tomaszczuka polega na tym, że w tych najlepszych udało mu się pogodzić sprzeczności estetyczne z formą dokumentalno-reportażową i z wynikłą z konceptualizmu i sztuki fotomedialnej lat 70., które podlegają takiej samej ironicznej autorefleksji.

Prace w zbiorach: Musée d'Elysée w Lozannie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Mała Galeria ZPAF-CSW.
Krzysztof Jurecki - Muzeum Sztuki w Łodzi - sierpień 2004