Andreas Perlick

Niemcy – Germany

Möhrendorf

Born 1957
employer at the University Erlangen-Nurnberg Photographic practice in film-based b&w since 1982
Main interests: trees/forests, architecture - mainly inside
Member of the Schwarz/Weiß - Arbeitsgemeinschaft Süd, numerous exhibition participations with this group
Single exhibitions in Germany and Italy
Pinhole photography since 2014

Photographer’s statement
I photograph since 1977, when I purchased my first camera, starting with color slides. After some time I discovered black and white and made it to my focus. Soon I realized that I’m not interested to explore the world visually as it is. I never felt like a documentarian. Instead I love to find situations which transport emotion and memories. My images seek to involve the viewer. She or he should actively add to the image her or his own feelings, thoughts, memories, wishes. I’m following here the idea of Equivalents, first described by Alfred Stieglitz, but developed much deeper by Minor White. I try to achieve this goal by photographing details – pars pro toto, as it were, from unusual points of view to draw the attention of my viewers to unfamiliar aspects. Obviously, black and white is perfectly supporting this idea. A color image tends to „be“ reality – people seem to forget, that they see only an image and experience the world „as it is“. Without color, the image has a more abstract character and tends to generalize the motif instead of presenting it in a documentary way. I do not present a specific tree or church or staircase, but rather the idea of a tree, a church, a staircase. The viewer’s own experiences, preferences, sentiments add to the effect of the image. Having said that, it might not surprise too much when I state that the discovery of pinhole photography was a revelation. I feel that pinhole photographs are extremely open for interpretation, perfectly transport emotions and atmosphere, involve the viewer deeply into the act of experiencing. For me pinhole photographs are windows into a world of magic, they have the look as if they came from the days, when wishes still came true. I learned, that after some time of exercise, my subconscious seems to realize what motif might work for such an approach. Surprisingly, pinhole photography is quite open for a variety of motifs. Even modern architecture works well, much better than I thought in the beginning. The fairly-tale-like nature in the Mëllerdall in Luxembourg was an absolute perfect fit. Diving into these deep ravins and into these deep forests, I soon felt to have left the normal world to enter the world of the Grimm brothers. Admittedly, the light situations were more than poor, I was confronted with exposure times of up to 30 minutes. For my wife this was a bit demanding. But at the end of the day I collected not only impressive images, but rather tickets for a fairytale world normally perceptible exclusively for children and virgins with pure hearts.
Regarding the technique, I photograph exclusively with ONDU pinhole cameras, ingeniously crafted wooden gems - in this exhibition the 6 x 12 cm camera was used exclusively. Exposed onto Ilford Delta 400 film, and developed in Tanol (moersch-photochemie.de). I scan the negatives, spot them, fix brightness and contrast in Photoshop and color they towards warm tone. The images are printed on Hahnemühle Photorag by a local photo finisher (frankenlabor.de). I publish selected images in small booklets.
Regarding my person, professionally I’m a molecular scientist currently working at the University of Erlangen-Nürnberg in the southern part of Germany. Together with my wife I live near Erlangen and explore our region, Germany and adjacent European countries and keep my discoveries photographically.


Oświadczenie fotografa
Fotografuję od 1977 roku, kiedy to kupiłem swój pierwszy aparat, zaczynając od kolorowych slajdów. Po pewnym czasie odkryłem fotografię czarno-białą i skupiłem się na niej. Niedługo potem zdałem sobie sprawę, że nie jestem zainteresowany czysto wizualnym poznawaniem świata. Nigdy nie czułem się dokumentalistą. Zamiast tego uwielbiam szukać sytuacji odzwierciadlających emocje i wspomnienia. Moje fotografie próbują przywołać widza, zapraszają do dodania do obrazu swoich własnych uczuć, myśli, wspomnień i życzeń. Podążam za ideą ekwiwalentów, po raz pierwszy opisaną przez Alfreda Stieglitza i pogłębioną jeszcze przez Minor (Martin) White. Fotografując szczegóły - pars pro toto - jakby z niezwykłych punktów widzenia - staram się zwrócić uwagę moich widzów na niezwykle dla nich aspekty. Czarno-biała fotografia doskonale wspiera ta ideę. Kolorowy obraz ma tendencję do „bycia” rzeczywistością - ludzie zdają się zapominać, że widzą tylko zdjęcie i pozostają na tej, czysto wizualnej, płaszczyźnie. Bez koloru obrazy są bardziej abstrakcyjne i raczej uogólniają przedstawiony motyw zamiast go dokumentować. Nie przedstawiam konkretnego drzewa, kościoła lub klatki schodowej, ale raczej ideę drzewa, kościoła, klatki schodowej.
Doświadczenia widza, preferencje i jego nastroje zwiększają efekt obrazu. Powiedziawszy to, nie dziwi chyba zbytnio, gdy stwierdzam, że odkrycie fotografii otworkowej było dla mnie objawieniem. Uważam, że fotografie otworkowe są niezwykle otwarte na interpretację, doskonale oddają emocje i atmosferę, idealnie wciągają widza w akt doświadczania. Dla mnie fotografie otworkowe są oknami do świata magii, wyglądają tak, jakby pochodziły z czasów, kiedy życzenia wciąż jeszcze się spełniały. Nauczyłem się, że po pewnym czasie ćwiczeń moja podświadomość zdaje się zdawać sobie sprawę, jaki motyw może zadziałać. Co zaskakujące, fotografia otworkowa jest dość otwarta na różne motywy. Nawet nowoczesna architektura działa dobrze, dużo lepiej niż myślałem na początku. Bajkowa natura w Mullerthal okazała się po prostu idealna dla celów fotografii otworkowej. Wkraczając w te głębokie wąwozy i lasy, natychmiast poczułem się, jak gdybym opuścił normalny świat aby trafić do świata braci Grimm. Trzeba przyznać, że warunki świetlne były więcej niż słabe. Czas ekspozycji osiągał nawet 30 minut. Dla mojej żony było to trochę wymagające, ale pod koniec dnia zyskałem imponujące obrazy, a raczej bilety do bajkowej krainy, zazwyczaj dostępnej tylko dzieciom i bohaterom o czystych sercach.

Jeśli chodzi o technikę, fotografuję wyłącznie za pomocą kamer otworkowych ONDU, genialnie wykonanych drewnianych klejnotów. Wszystkie przedstawione tu fotografie zostały wykonane aparatem otworkowym o wymiarach 6 x 12 cm, naświetlone na filmie Ilford Delta 400 i wywołane w Tanolu (moersch-photochemie.de). Skanuję negatywy, kadruję je, poprawiam jasność i kontrast w Photoshopie i koloruję je by uzyskać ciepły ton. Obrazy są drukowane na Hahnemühle Photorag przez lokalnego fotografa (frankenlabor.de). Wybrane zdjęcia publikuję w małych albumach.

Jeśli chodzi o moją osobę, jestem naukowcem molekularnym pracującym obecnie na Uniwersytecie Erlangen-Nürnberg w południowej części Niemiec. Mieszkam w pobliżu Erlangen, razem z moją żoną zwiedzam nasz region, Niemcy, sąsiednie kraje europejskie i zachowuję moje odkrycia fotograficznie.

MËLLERDALL
The Mullerthal in Luxembourg (Luxembourgish: Mëllerdall, German: Müllertal) is a region in the east of Luxembourg near the German border and the town of Echternach, also called Little Switzerland (Luxembourgish: Kleng Lëtzebuerger Schwäiz, German: Kleine Luxemburger Schweiz). It is a region of deep forests and ravines and unparalleled sandstone/dolomit rock formations formed by erosion acting for thousands of years. The ravines have been cut by the river Sauer (French: Sure), taking its origing in the Ardens and ending its flow in the Moselle. Due to the sensational characteristics this region has been made to a natural reserve and geoparc in order to secure the preservation of the region. The region can be explored easily via a well-developed network of hiking trails.
The area is characterized by crevices and rocks, which often exhibit picturesque and bizarre honeycomb weatherings (aka tafoni). At these spots the lime has been washed out selectively from the surrounding sandstone. All these characteristics give this region a magical, fairy-tale-like atmosphere, which makes a perfect stage for pinhole photography. The only drawbacks for this method are the low light conditions which confront the photographer from time to time with impressive long exposure times.

Shinrin-yoku
Shinrin-yoku is a japanese nature therapy and literally means forest bathing. Regular hikings in deep forests have been identified to help with mental or physical disorders. When photographing in the forest my wife and I feel deep peace of mind and contentment, which is even intensified when working with pinhole cameras which force the application of long exposure times and thus a meditative state of mind when waiting.


MËLLERDALL
Mullerthal w Luksemburgu (luksemburski: Mëllerdall, niemiecki: Müllertal) to region we wschodniej części tego kraju, w pobliżu granicy z Niemcami i miasta Echternach, zwany również Małą Szwajcarią (luksemburski: Kleng Lëtzebuerger Schwäiz, niemiecki: Kleine Luxemburger Schweiz). Jest to kraina gęstych lasów, wąwozów i niezrównanych formacji skalnych z piaskowca/dolomitu, utworzonych przez erozję działającą od tysięcy lat. Wąwozy Mullerthar przecina rzeka Sauer (francuski: Sure), biorąca swój początek w Ardenach i znajdująca ujście w Moseli. Ze względu na niesamowite cechy tego regionu i w celu jego ochrony, w 2016 roku został tu utworzony rezerwat przyrody i park geologiczny – „Natur- & Geopark Mëllerdall”. Dzięki dobrze rozwiniętej sieci szlaków turystycznych region ten jest dobrze dostępny dla zwiedzających.
Tereny Muellerthal charakteryzują się szczelinami i skałami, które często wykazują malownicze i dziwaczne zwietrzeliny o strukturze plastra miodu (aka tafoni), powstałe w wyniku wymycia wapna z otaczającego go piaskowca. Wszystko to nadaje tej krainie magiczną, bajkową atmosferę, stanowiącą idealną scenerię dla fotografii otworkowej. Jedyną wadą tej metody jest słabe oświetlenie, które od czasu do czasu stawia fotografa przed imponująco długimi czasami ekspozycji.

Shinrin-yoku
Shinrin-yoku (w dosłownym tłumaczeniu – „leśna kąpiel”) to japońska terapia przyrodnicza, propagująca czerpanie energii i sił leczniczych z wypraw do lasu i spacerów wśród drzew. Coraz więcej badań potwierdza, że regularne wędrówki w głębokich lasach pomagają w leczeniu zaburzeń psychicznych i fizycznych. Podczas fotografowania w lesie moja żona i ja czujemy głęboki spokój umysłu i satysfakcję. Uczucia, które nasilają się jeszcze podczas pracy z kamerami otworkowymi, zmuszającymi do stosowania długich czasów ekspozycji, prowadzących do medytacyjnego stanu umysłu.